Stanowią jedno z najdłuższych pasm górskich na świecie.

Są to góry Antarktydy. Rozciągają się na długości kilku tysięcy kilometrów od Morza Weddella do Coats Land. Stąd, w odległości ok. 480 km znajduje się biegun południowy. Omawiane tereny dzielą kontynent na odcinki wschodnie i zachodnie. 

Sama zaś Antarktyda to najzimniejszy i najbardziej suchy kontynent na Ziemi. Rekordową temperaturę powietrza zanotowano tu w roku 1983- -89,3 stopnie. Co ciekawe, sam lód Antarktydy jest tak ciężki, że wpływa to na Biegun Południowy. W efekcie, jego waga sprawia, że Ziemia nie jest idealnie okrągła.

Wracając jednak do tematu, Góry Transantarktyczne składają się z kilku pasm górskich. Najwyższym szczytem jest tu Góra Kirkpatricka (4528 m n.p.m). Jest drugim jeśli chodzi o wysokość szczytem na Antarktydzie. Leży w paśmie Gór Królowej Aleksandry. Może to zdziwić, ale wierzchołek góry jest wolny od lodu! Znaleziono tu bardzo dużo różnych skamieniałości (w tym nieznanych wcześniej dinozaurów oraz złoża surowców (m.in. węgla kamiennego). Skamieniałości ze względu na panujące tu warunki są bardzo dobrze zachowane.

Północna część Gór Transantarktycznych jest bardziej obfita w wysokie i trudne szczyty. Sytuację utrudniają też niezwykle wymagające, ekstremalne warunki pogodowe. Wiele szczytów jest niedostępnych, dziewiczych, góry te bowiem składają się z ostrych bardzo szczytów i dolin, zatem należą do najmniej zbadanych na świecie, a prześliczne, ekstatycznie piękne widoki są niczym obrazy z innej planety.

Pierwsze wzmianki odnośnie tego rejonu na Antarktydzie pojawiły się w 1841 r. Stało się tak za sprawą brytyjskiego odkrywcy Jamesa Rossa. Dopiero jednak późniejsze przekroczenie tego pasma górskiego przez Scotta, Shackletona i Amundsena pozwoliła na przeprowadzenie bardziej dokładnych badań. Kolejna wyprawa z roku 1947 tzw. „skok wzwyż” z wykorzystaniem samolotów pozwoliła na szczegółowe obserwacje i pomiary.

Najwyższym na Antarktydzie (zaliczanym tym samym do Korony Ziemi) jest Masyw Vinsona. Osiąga wysokość 4892 m n.p.m. leży w Zachodniej części Antarktydy (w Górach Ellswortha).

Masyw Vinsona po raz pierwszy zdobyli Amerykanie (1966 r.). Pierwszym Polakiem na szczycie była Mariola Popińska (dopiero w roku 1995).

Na szczycie często panuje bardzo zła pogoda. Jest zimno bardzo, wieją nie tak rzadko silne wiatry i ogólnie panuje tu surowy klimat.

 Bartek Michalak

Źródła:
http://www.portalgorski.pl/,
Wikipedia.